مجسمه برنزی مار روی گنج و سکه
چوپان و مار
ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮی ﺳﻮﺭﺍﺧﯽ می‌گذاشت. ﻣﺎﺭﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ‌آمد، ﺷﯿﺮ را می‌خورد ﻭ سکه‌اﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ می‌انداخت.
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﮔﻔﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ. ﭘﺴﺮ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ بکشد ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﮑﻪﻫﺎ ﺭا ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ. ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭ را ﮐﺮﺩ. ﻭﻟﯽ ﻣﺎﺭ ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪ و ﭘﺴﺮ را نیش زد و ﭘﺴﺮ ﻣﺮﺩ.
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﯽﭘﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻗﺪﯾﻢ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮی ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻣﺎﺭ ﺷﯿﺮ را ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺳﮑﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: «ﺩیگر ﺑﺮﺍیم ﺷﯿﺮ ﻧﯿﺎور، ﭼﻮﻥ ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﮒ ﭘﺴﺮﺕ را فراموش می‌کنی و ﻧﻪ ﻣﻦ ﺩﻡ ﺑﺮﯾﺪﻩام را.»
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﺧﻢ ﮐﻬﻨﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ.

وقتی آن شب از شرکت به خانه برگشتم، همسرم داشت غذا را آماده می‌کرد. دست او را گرفتم و گفتم: «باید چیزی را به تو بگویم.» او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را ... ادامه حکایت

حکایت های بیشتر:

نظر شما در مورد این حکایت چیست؟

پرسش تصادفی: مجموع2با3؟

نطرات کاربران:



1

درودبرشما
این داستان ازروانشادحمیدعاملی قصه گوی ظهرجمعه میباشدوآثارطمع درانسان رانمایش میدهدوشعرآخربدینگونه است.تامرادم تراپسریاداست،دوستی منوتوبرباداست.


2

واقعاداستانتون عالی بودممنون ازسایتتون


3

باتشکر


4

نویسنده ی حکایت چوپان و ما کیست ؟


5

نویسنده ی حکایت چوپان و مار کیست ؟


6

سر خودم اومده کاش بتونیم حقیقت رو قبول کنیم


7

من خودم مدت‌هاست ڪه به دنبالِ صاحبِ این اثر می‌گردم ، اما مطمئن هستم ڪه قدمتِ این اثر حداقل از ۱۵۰ سال بیشتر است و بنابراین نمی‌تواند اثرِ روانشاد استاد حمیدِ عاملی بوده باشد ... چون در یڪی از ڪتاب‌هایی ڪه از اجدادِ پدریِ دوستِ من به سبڪِ ڪشڪولِ شیخِ بهایی ، هم آثارِ خودش و هم آثارِ دیگرلن رو جمع آوری ڪرده ، این شعر رو هم به صورتِ ڪامل نگارش ڪرده ڪه متاسفانه به دلیلِ بی‌توجهی ، بخش‌هایی از ڪتاب از بین رفته ڪه احتمال می‌ره ، توضیحاتِ مربوط به شاعرِ اصلیِ این اثر هم در اونجا بوده باشه ...!


اگر نظری که درج کردید نمایش داده نشده است بر روی برزورسانی نظرات کلیک کنید

بروزرسانی نظرات